Toen ik Mark Rutte in bewonderende bewoordingen Donald Trump hoorde bewieroken, keerde mijn maag. Hoever is het toch zo kunnen komen?
Donald Trump heeft iedereen tijdens zijn tweede legislatuur zo bang van hem gemaakt, dat iedereen die de relatie met de Verenigde Staten wil behouden, aan zijn voeten ligt. Over de Europese leiders zei Trump na het topoverleg in Den Haag, in zijn eigen, irritante stijl : ‘They all kissing my ass’.
En dat was precies wat Mark Rutte deed. Door zijn kordaat en niet door wetgeving te stoppen gedrag heeft Donald Trump gans de wereld bang voor hem gemaakt. Hij stampt zo onbeschoft en vernederend om zich heen, ontslaat elke tegenstander, voert importtaksen in voor elke natie die niet doet wat hij eist. Iedereen doet nog liever in zijn broek dan Trump tegen te spreken.
Donald Trump is het product van advocaat Roy Cohn, die eerder al senator MacCarthy advies gaf (de man van de blacklist Hollywood met allemaal personen die verdacht werden van communistische sympathieën zonder bewijzen). Het advies van Roy Cohn is heel simpel: ‘(1) Aanvaard nooit een nederlaag, (2) Lieg en blijf liegen tot je gelijk krijgt en (3) Omring je met alleen maar volgers.
Dit is een strategie die blijkbaar door de Amerikaanse bevolking getolereerd en zelfs aanbeden wordt, maar nooit kans zou maken op ons continent, waar democratie ooit ontstaan is.
Was het gedrag van Mark Rutte slijmerij van de laagste soort of was het diplomatie van de hoogste soort? Rutte weet dat hij zijn NAVO kan inpakken en bij het groot vuil kan zetten als Trump zich terugtrekt. In het verleden is Amerika altijd de grootste financier van deze organisatie geweest die opgericht werd om Europa te beschermen tegen nieuwe geweldenaars. Hoe dankbaar heeft Europa zich hiervoor getoond?